CALICUT TOWER

പ്രണയ വർണ്ണങ്ങൾ പോൽ

പ്രേമ ഹർഷങ്ങൾ പോൽ

പൊൻ തുമ്പിയായൊരു പൂമ്പാറ്റയായ്

ഹൃത്തിൽ നീയുണരുന്നു, ഉരുകുന്നു മാസേ

കാതരയായൊരു കവിതയായെന്നും

കനവു കാണാനോതും കിളി മൊഴിയായും

പൂത്തൂവലുരുമ്മുന്നു മമ കരൾത്തടത്തിൽ

പൂവാകയാകുന്നു നീ ടവറേ, പ്രിയ ടവറേ

അന്ന ദാതാവായെന്നെപ്പുണർന്നു നീ

അറിവിന്റെ നാളമായനുഗ്രഹിച്ചൂ

ആർദ്ര സംഗീതമായെന്നിൽ ലയിച്ചു നീ

കനിവിന്റെ കാവലാളായനുഗമിച്ചൂ

ഇക്കണ്ട നാളൊക്കെ ഞാൻ കണ്ട ഭൂലോകം

ഇത്ര മതിക്കുമോ പൊന്നുഷസേ, എന്നുയിരേ

ഹൃദയവനിയിലിത്ര ഞാൻ കാത്ത തിരുസ്വപ്നം

ഇസ്സമാഗമ വേദിയിൽ പൂത്തിടുന്നു, പുലർന്നിടുന്നൂ

ഇവിടുന്ന് ഞാൻ കൊണ്ട സൗഹൃദപ്പെരുമഴ

ഈരേഴു ലോകവും വാഴ്ത്തിടട്ടേ, വണങ്ങിടട്ടേ

ഒരുനാളുമീ സ്വർണ്ണ, സ്നേഹാമൃതക്കൂട്ടായ്മ, ദേവാ

ഓർമ്മയിൽ നിന്നടരാതിരിക്കട്ടെ കാലമെല്ലാം

തിരുവചനമോതുവോനു തുരിശു മഴ നല്കുവോൻ

നരക ഭയങ്ങളെയൊക്കെയും 

നടു വീഥിയിൽ കീറിയെറിയണം

നാഥനുണ്ട്, തുല്ല്യ നീതിയുണ്ട്

ദണ്ഡ നമസ്കാരമിട്ട് കീഴൊതുങ്ങെന്ന്

കാടടച്ച് കതിന പൊട്ടിക്കും  വെള്ളക്കഴുതയെ

താടി ചുറ്റി കടലിലെറിഞ്ഞ് കൈ കഴുകണം

പട്ടിണി മോന്തുന്ന പാതിരാവിലും കെടുകെട്ട്

പട്ടട കത്തുന്ന പ്രാണ നോവിലും ഗതികെട്ട്

രാമജയം രഘു രാമ ഹിതമെന്ന് ചൊല്ലുവാൻ

വിടുവായ കെട്ടുന്ന ശാന്തിയെ ചെകിടത്തടിക്കണം

കപ്പ കട്ടോനെ കള്ളനെന്ന് കെട്ടിയിട്ട് സഭ കൂട്ടി

കപ്പേള കൊള്ളയടിക്കുവോനു മുത്താൻ കൈ നീട്ടുന്ന

കുരിശുധാരിയെ കുഴിമാടമെത്തുവോളം പഴിക്കണം വെറുക്കണം

തനിയാവർത്തനങ്ങളിൽ ദുരിതക്കനിയുണ്ണുന്ന  ദൈവങ്ങളെ

എള്ളുമരിയും കൂട്ടിയിട്ട് നെയ്യൊഴിച്ച് കത്തിക്കണം പുകയ്ക്കണം

ലിംഗദാഹങ്ങൾക്ക് അമൃതേത്തൂട്ടുന്ന വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ

കരുണ പെയ്യുന്ന തിരുവചനം ചില്ലിട്ട് വച്ചത് ഉടയ്ക്കണം

ഇനിയീ വൈതരണിയൊക്കെയും നീന്തിക്കടന്ന് നിലാ പൂത്ത്

പൊന്നുരുക്കുന്നൊരു താഴ് വരയുയർന്ന് വരുമെങ്കിലീശനേ

അതു നിന്റെ കടാക്ഷത്തിലെന്ന് പൊയ് വാക്ക് ചൊല്ലായ്ക

ആകിലീ വ്യഥ വെന്ത കടുകുപാടത്ത് വറവ് മൂക്കുവോളമിവൻ

കാത്തു കിടന്നോളാം, പുളിക്കാത്ത മുന്തിരി കിട്ടുമെന്നായ് നിന്റെ

കറുത്ത തിരുവചനമൊക്കെയും തിരുത്തിക്കുറിച്ചിടാമെരിച്ചിടാം