സ്വപ്നാടനം

എന്റെയാകാശവുമെന്നുയിർ ഭൂമിയും

എന്നാത്മഹർഷവും നീയേ, ദേവീ

എന്റെ വേനലുമെന്റെ വസന്തവും

എന്റെ സർവ്വസ്വവും നീയേ

എന്നിലെ കാരസ്കര കയ്പുകളൊക്കെയും

കറന്നു കളയുക, മമ കോമള വദനേ

എന്നന്ധകാര വിഹായസ്സിൽ നീയൊരു

പൗർണ്ണമിയായുദയം കൊള്ളുക വേഗം

മന്ദാകിനി നീ പുഞ്ചിരി തൂകുക ഹൃദ്യം

മൂളുകയെൻ പ്രണയ കവിതകൾ നിത്യം

പ്രിയതേ നിൻ ഹേമന്ത ചുരുൾമുടിക്കെട്ടിൽ

മൊട്ടിട്ട ജലകണമൊക്കെയും നുകരുവാൻ

തംബുരു മീട്ടുമീ സ്വപ്നാടകനെ അനുവദിക്കൂ

എൻ സായന്തനങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കൂ, നീയനുഗമിക്കൂ

മലർമഞ്ചമേറിയൊരു മകരനിലാത്തണുപ്പിൽ

നിൻ മന്ദഹാസം മനം നിറയെക്കൊണ്ടെൻ സഖീ

കവിതയൊന്നെഴുതുവാൻ മോഹമുണ്ടോമലേ

കനവു കണ്ടുറങ്ങുവാനാശയുണ്ട്, പെരും ദാഹമുണ്ട്

00000000000000000000000000000000000000000000000000