നിന്നിൽ നിന്നൊരു യുഗം
ദൂരെയായപ്പോഴാണു
നിന്നിലായിരുന്നെന്നാത്മാവ്
ദാഹമകറ്റിയിരുന്നതെന്നറിഞ്ഞത്
നീ നക്ഷത്രവേഗം,ഞാൻ തീവണ്ടി യാത്ര
നീ അമാവാസിയിലൊരു കൊള്ളിയാൻ
ഞാൻ സൂര്യവെട്ടത്തിലെ മിന്നാമിനുങ്ങ്
നീയെനിക്കായ് വ്രതം കൊണ്ട നേരവും
ഞാൻ, കണ്ടതൊക്കെയും ആശ കൊണ്ടവൻ
നീ ഉണ്ട് തീരാത്ത പകലുകൾ
നിദ്ര കൊള്ളാത്ത ഇരവുകൾ
ഉടുത്തൊരുങ്ങാത്ത വേദികൾ
കണ്ടില്ലൊരുനാളുമെൻ കണ്ണീർ
കൺതടം നിറഞ്ഞ് കാഴ്ചയൊടുക്കയിൽ
എന്റെ പാത്രത്തിൽ വിളമ്പിയതൊക്കെയും
എനിക്കുള്ളതല്ലെങ്കിലുമടുത്തവന്റെ ബാക്കിയും
ഇറ്റു വെള്ളം പോലും സ്വന്തമായ് കരുതാതെ
ഇക്കണ്ട കാലമൊക്കയുമൂട്ടിയവനല്ലയോ
സ്വസ്തമെൻ കൂടെയുള്ള വാഴ്വും കടന്ന്
സുന്ദരമൊരു ലോകമുണ്ടങ്ങാ വിണ്ണിനപ്പുറം
സുര ദേവ ഗണങ്ങൾ തംബുരു മീട്ടുന്നതും തേടി
സ്വയമൊരു കയർത്തുമ്പിൽ കയറി നീ പോകവേ
ദൂരമുണ്ടൊരുപാട് കാതമിനിയും
ദിക്കു താണ്ടി നിന്നിലണയാനെൻ സഖീ
കവിതയൊന്നിന്റെ കാലുപിടിച്ചാകിലും
കിഴക്കുണരും മുൻ ഞാൻ നിൻ പടി ചവിട്ടിടും
000000000000000000000000000
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ